op reis naar? traveling to?

.We hadden eerst nog wat eten in geslagen. We lichte het anker om ongeveer 14.00 uur, dan moesten we eerst zorgen dat onze motor genoeg te drinken kreeg. Dus tanken, in die tank verdween 460 liter in. Dan zijn we eindelijk vertrokken van Curaçao. We zijn we recht tegen de heersende wind OOST naar Klein Curaçao ge gaan op de motor. Daar kwamen we om 17,30 aangekomen op klein Curaçao, net voor dat het donker werd. Want om 18.30 is het pikke donker!!
Ik was te zuinig om genoeg ankerketting uit te laten lopen, Dus no geen 2 uur later dreven we richting Venezuela, gelukkig maakte een andere zeiler ons er op attent dat we van het anker af waren. Dus op nieuw geankerd in donker, nu kon je de kleur van het water niet zien waar ondiep op de diepte meter gaf 3 meter aan, dus plons daar ging het anker weer. Maar nu met 40 meter ketting!
De volgende dag met de dinghy naar het eiland, wat nu vernield wordt door verschillende charterfirma's die daar hun optrekjes neer zetten, zodat hun gasten in de zon kunnen bakken. Het eiland zelf is gelukkig nog ongerepte natuur,
Terug bij de boot zijn we gaan snorkelen, het water is glas helder, bijkt zo maar 6 tot 8 meter diep, Ik zij tegen Marjorie dat ik het log even vrij van obstakels ga maken, die zat aan de onderkant van waar wij waren, Marjorie was al uit het water gegaan.
Ik zwem dus nar de anderenkant van het schip, en voel heel langzaam mijn prothese uit gaan, ik duw die weer op zijn plaats en zwem verder, maar ik stote n ongenadig hard mijn hoofd aan de onderkant van het schip en weer naar boven, dan mer k ik op eens dat mijn prothese weg. Was, ik kijk naar beneden, geen poot te zien, ook niet in mijn directe omgeven, Ik zwem weer naar de andere kant van het schip en zie Marjorie met mijn poot zwemmen!!!
Die arme meid is zich drie slagen in de ronde geschrokken!! Die zag op 100 meter afstand mijn poot drijven, zij roepen en gillen, maar geen antwoord van mij!!
Zij spong direct het water in om naar mij poot te zwemmen, wel een poot maar geen Wim!! Tot dat ik om de boeg van het schip kwam zwemmen! We waren alle bij heel blij!! Marjorie was geen weduwe geworden en ik had mijn zwempoot weer terug.
De volgende dag dag gingen we al om 07.30 weg om de zuid punt van het eilnd en dan richting Bonaire. Na een poosje wilde ik alleen het grootzeil zetten.
Het grotzeil stond bijna, toen brak het oog van de giek waar het groot schoot aan vast zit. Dat is een touw waar mee je het grootzeil mee naar binnen of naar buiten laat gaan. Zonder dat kan je niets met het grootzeil doen!!
Dus verder op de motor naar Bonaire.
Daar aan gekomen werden we heel leuk door ander zeilers ontvangen die we al in Las Palmas hadden ontmoet.
Ik dacht dat het inklaringsbureau dicht was en dat maandag weer op was.
Dus wij pas s'maandags naar inklaringsbureau toe. Daar kregen we te horen dat een boete kregen wegens het te laat melden van 100 US dollar. We hebben van alles geprobeerd om er onder uit te komen. NEE , BETALEN!!!
Iedere avond is er een bijeenkomst van Nederlandse zeilers in een bar dicht bij de haven. Het heet Happy Hour. Een keer in de week maken ze muziek van liederen uit de 60s en 70s.
Wij blijven hier een tijdje....het is beter hier dan in Willemstad.


We first had some food in storage fromvthe supermarket. We lowered the anchor at around 2 p.m., then we first had to make sure our engine got enough to drink. So refuel, 460 liters disappeared into that tank. Then we finally left Curaçao. We are right against the prevailing wind EAST to Klein Curaçao we go on the engine. We arrived in Klein Curaçao at 17.30, just before dark. Because it is dark at 6:30 pm !!
I was too economical to allow enough anchor chain to run out, So no less than 2 hours later we would drive to Venezuela, luckily another sailor made us aware that we were off the anchor. So again anchored in the dark, now you could not see the color of the water where shallow at the depth meter indicated 3 meters, so splash there the anchor went again. But now with a 40 meter chain!
The next day with the dinghy to the island, which is now being destroyed by various charter firms that set up their quarters there, so that their guests can bake in the sun. The island itself is fortunately still untouched nature,
Back at the boat we went snorkeling, the water is glass clear, but only 6 to 8 meters deep, I said to Marjorie that I am going to clear the log of obstacles for a moment, which was at the bottom of where we were, Marjorie had already left the water.
So I swem to the other side of the ship, and very slowly feel my prosthesis going out, I pushed it back into place and continue swimming, but I push my head unmercifully at the bottom of the ship and up again, then I felt that my prosthesis is gone. I looked down, no leg to see, also not in my immediate surroundings, I swem to the other side of the ship again and see Marjorie swimming with my leg !!!
That poor girl was shocked three times in the round !! She saw my leg floating 100 meters away, they shout and scream, but no answer from me !!
She immediately jumped into the water to swim to my leg, a leg but no Wim !! Until I came to swim around the bow of the ship! We were all very happy !! Marjorie had not become a widow and I had my swim leg back.
The next day we left at 7:30 am around the southern tip of the island and then towards Bonaire. After a while I just wanted to put the mainsail.
The main sail was almost standing, then the eye of the boom to which the big bolt is attached broke. That is a rope that you use to let the mainsail go in or out. Without that you can do nothing with the mainsail !!
So continue on the engine to Bonaire.
Arriving there we were very nicely received by other sailors that we had already met in Las Palmas.
I thought that the clearing house was closed and that it was open again on Monday.
So we apply to the clearing house on Monday. We were told there was a fine for reporting 100 US dollars too late. We have tried everything to get out of it. NO, PAY !!!
Every evening there is a gathering of Dutch sailors in a bar close to the harbor. It is called Happy Hour. Once a week they make music from songs from the 60s and 70s.
We stay here for a while .... it is better here than in Willemstad.